Geçtiğimiz hafta, yapay zeka şirketi Anthropic’i temsil eden avukatlar, federal bir telif hakkı davasındaki bir dilekçede yer alan hatalı bir atfın kaynağını “yapay zeka halüsinasyonu” olarak açıkladı. Mahkeme dosyalarına sunulan belgede, daha önce yayınlanmamış bir kaynağa dayanıldığı belirtilirken, gerçekte böyle bir kaynağın var olmadığı ortaya çıktı. Bu durum, yapay zeka modelinin yanlış bilgi üretmesi anlamına gelen “halüsinasyon” literatürde sıkça gözlenen bir problem olarak karşımıza çıkıyor.
Anthropic’in temsilcileri, hatanın tamamen teknik bir aksaklıktan kaynaklandığını, avukatlarının kullandığı yapay zeka destekli hukuki araştırma aracının yanlış bir atıfta bulunduğunu savunuyor. Açıklamalarda, “Model, deneysel veriler yerine sanki mevcutmuş gibi görünen kurgusal referanslar türetti” ifadesi yer aldı. Bu tür halüsinasyonlar, yalnızca bilimsel makalelerde veya gazetecilikte değil, hukuki süreçlerde de yüksek risk teşkil ediyor. Bir mahkeme belgesine dayanak olarak sunulan yanlış bilgi, tarafların savunma stratejilerini temelden sarsabileceği gibi, davanın seyrini de belirleyebilir.
Hukuk dünyasında dijital araçların kullanımı giderek yaygınlaşıyor. Yapay zeka destekli sistemler, hız kazandırdığı araştırma süreçlerinde büyük avantaj sağlasa da uzman gözetiminin önemini hala koruyor. Anthropic örneğinde görüldüğü üzere, bir avukatın yalnızca yapay zeka çıktısını kritik bir biçimde incelememesi, hukuki itibar ve güvenilirlik zedelenmesine yol açabiliyor. Uzmanlar, hataların kaynağını incelemek ve modelin sınırlarını bilmek için “insan katılımı”na dikkat çekiyor.
Bu olay, sektör çapında bir uyarı niteliğinde. Yapay zekalar, literatürde ve hukuki veritabanlarında bulunmayan bilgileri dahi gerçekmiş gibi sunabiliyor. Bu durum, özellikle telif hakkı, patent ve diğer fikri mülkiyet davalarında büyük sorunlara neden olabilir. Avukatlar, hâlâ insan zekâsına dayanan doğrulama süreçlerini ihmal etmemeli; model çıktısının her satırını inceleyerek gerçek ve güvenilir kaynaklarla karşılaştırmalı.
Sonuç olarak, Anthropic davası, yapay zekanın günlük pratiğe entegrasyonunda yeni bir dönüm noktasına işaret ediyor. Teknoloji ne kadar gelişse de hata payı tamamen ortadan kalkmıyor. Bu yüzden hukuk camiası, teknolojik yenilikleri benimserken aynı zamanda sorumluluk ve özeni de elden bırakmamalı. Gelecekte benzer hataların önüne geçmek için hem yazılım geliştiriciler hem de hukuki uzmanlar arasındaki işbirliği güçlendirilmeli.
Anthropic’s Legal Team Blames AI “Hallucination” for Citation Error in Copyright Lawsuit
Bir yanıt yazın